Ik heb het geluk een familie te hebben waar onze overledenen nog regelmatig genoemd en herdacht worden. Onze vader is redelijk jong aan de gevolgen van kanker overleden en een echtgenoot (zwager) ook, een dochter (nichtje) is omgekomen bij een verkeersongeval, onze moeder stierf op hoge leeftijd door een fatale hersenbloeding en mijn man door zelfdoding. Elk jaar op geboorte- of sterfdag besteden we op een of andere manier aandacht aan de overledene. We bellen of appen of zoeken elkaar op. Op de sterfdag van het nichtje gaan we al 16 jaar lang met wat familie en vrienden een flinke strandwandeling maken.
Daarom vind ik het een van de ergste dingen die je kan doen als je partner door zelfdoding is overleden is stoppen over hem/haar te praten met anderen. Ook al vind je dat je daar alle redenen voor hebt. Omdat het pijn doet, omdat je je ervoor schaamt, omdat de reacties van anderen niet altijd tactisch zijn, omdat je bang bent anderen er mee te belasten, omdat ze het toch niet begrijpen, omdat andere zeggen dat ze er klaar mee zijn en het er niet meer over willen hebben enzovoorts, enzovoorts.
Als je niet het geluk hebt om familie of vrienden te hebben bij wie je altijd terecht kunt, of je wilt daarnaast nog een ander luisterend oor, zoek dan net zolang door tot je iemand gevonden hebt; een lotgenoot, een Facebookgroep, een therapeut, iemand van je religieuze gemeenschap of iemand van maatschappelijk werk. En als het je niet in een keer lukt de juiste persoon te vinden waarmee het klikt, zoek door!
Ik snap dat je daar misschien niet de energie voor hebt maar het levert je zoveel op.
Ga op de sterfdag (liefst dus met iemand) naar het graf of het strooiveld, brand een kaarsje bij de urn of bij een foto. Ga wandelen met iemand die haar/hem goed gekend heeft. Doe iets.
Op de verjaardag, eet taart, kook het favoriete kostje van hem/haar, draai favoriete muziek. Doneer aan een goed doel uit zijn/haar naam. Doe iets.
Ook al doet het pijn en wordt je er verdrietig van je zult merken dat het toch ook iets positiefs voor je doet en het verdriet zachter maakt. Vooral als je zo bang bent om hem/haar te gaan vergeten is dit de manier om dat te voorkomen. Het blijven bijzondere dagen. In plaats van elke jaar weer de pijnlijke herinneringen naar boven te halen, maak er een dag van waarop je je geliefde herdenkt, noemt en eert. Hij/zij verdient dat. En jij ook.
Reactie plaatsen
Reacties